رابطه اعتقاد به حجاب و آسیب پذیری فردی، خانوادگی و اجتماعی

مقدمه: هدف این مطالعه شناخت رابطه بین اعتقاد به حجاب و انواع آسیب پذیری در حوزه­ های فردی، خانوادگی و اجتماعی بود.   روش: در این پژوهش همبستگی، 531 دختر نوجوان و جوان 29-15ساله از سراسر ایران با استفاده از روش نمونه گیری خوشه­ ای چندمرحله ای انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسش­نامه محقق­ساخته در زمینه ابعاد مختلف آسیب­پذیری متشکل از 20 زیرمقیاس جمع­آوری شد. داده­ های حاصل با استفاده از روش­ های آماری ضریب همبستگی، تحلیل رگرسیون و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته­ ها: اعتقاد به حجاب با کاهش آسیب­پذیری به­میزان 80/0، رابطه معنی­دار داشت (0001/0>p). گرایش به غرب به­تنهایی 66% واریانس عدم رعایت حجاب را پیش ­بینی کرد. میزان پایبندی به حجاب با ویژگی­ های جمعیت­شناختی (سن، تحصیلات، روابط خانوادگی و میزان کنترل والدین) در سطح 01/0>p رابطه معنی­دار داشت. نتیجه گیری: اعتقاد به رعایت حجاب به­عنوان مانعی در برابر آسیب­پذیری فرهنگی عمل می ­کند. بنابراین رشد و تقویت آن یکی از روش ­های مناسب برای پیشگیری و کاهش آسیب ­پذیری است.